အမ်ားတကာရဲ႕လြတ္လပ္ေရးကို ေႏွာက္ယွက္ တာဟာ လြတ္လပ္ေရး မဟုတ္ဘူး“ – ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း –
“Disturbing others’ liberty is not liberty” – Bogyoke Aung San -
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တိုင္းျပည္အတြက္ လြတ္လပ္ေရး ကိုအရယူေပးခဲ့ေသာ္လည္း သူထူေထာင္ခဲ့ေသာ ပင္လံုျပည္ေထာင္စုႀကီးသည္ သူႏွင့္အတူ ဇတ္သိမ္းသြား ခဲ့ရသည္ကို အမ်ားျပည္သူ တို႕သတိမမူမိခဲ့ၾကေပ။ သာမန္ျပည္သူတို႕သတိမမူမိၾကသည္ကို ထားဦး ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) ကိုပင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို အေျခခံထား သေယာင္ လူမ်ိဳးစု တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးသမား အခ်ိဳ႕က ထင္ေယာင္မွား ခဲ့ဘူး သလို၊ ယင္းအေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) သည္ပင္လ်င္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု က ရွစ္ေလးလံုးကာလ ခ်င္းတုိင္းရင္း သား တို႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုပြဲ တခုတြင္ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေျပာၾကားခဲ့ ဘူးသည္။ ထို႕အျပင္ လက္ရွိ ျပဳျပင္ ေျပာင္း လဲေရးကာလကို အမီလိုက္ကာ တက္သုတ္ရိုက္ဝင္လာၾကသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားပညာ ရွင္ သုေတသီ အ ခ်ိဳ႕ကလည္း ကြ်န္ပ္ တို႕ ႏိုင္ငံ တြင္ ရွိခဲ့၊ က်င့္ သံုး ခဲ့ ဘူးေသာ၊ က်င့္သံုး ေနဆဲျဖစ္ ေသာ အေျခခံဥပေဒမ်ားအနက္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံ ဥပေဒ(၁၉၄ရ) သည္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ ႏွင့္ အ နီး စပ္ဆံုး ျဖစ္ ေၾကာင္း ေရးသားလာ ၾက ျပန္ သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တို္င္ပါဝင္ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏို္င္ငံ အေျခခံဥပေဒ (ပထမမူၾကမ္း) သည္ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာ မ်ား ေပၚမွ ေပ်ာက္ ျခင္း မလွေပ်ာက္ေနခဲ့သည္။ ၄င္းႏွင့္အတူ ပင္လံုသမိုင္း သည္ လည္း လႈိ႕ဝွက္ သမိုင္း တခုသဖြယ္သမုိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွ ေပ်ာက္ ေနခဲ့သည္။
အမွန္မွာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) သည္ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ကို အထူးေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္စရာ ပင္ လိုမည္ မထင္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးၿပီးေနာက္ သူေရးဆြဲခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ(၁၉၄၇) (ပထမမူၾကမ္း) တြင္ ပင္လံု ကို အေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ အႏွစ္သာရ အေငြ႕အသက္မ်ားကိုပယ္ဖ်က္ကာ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေရးဆြဲခဲ့ သည့္ ဦးခ်န္ထြန္း ကိုယ္တိုင္ က ယင္း အေျခခံ ဥပေဒ သည္ အေပၚယံအားျဖင့္ ဖက္ဒရယ္ ျဖစ္ေသာ္လည္းအႏွစ္သာရအားျဖင့္ တျပည္ေထာင္ စနစ္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ဝန္ခံခဲ့သည့္ အခ်က္သည္ ပင္လ်င္ ယင္း အေျခခံ ဥပေဒ သည္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဖက္ ျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္း ဆံုး ဝန္ခံခ်က္ျဖစ္ေပသည္။ ဥပေဒကိုေရးဆြဲသူ ကိုယ္ တိုင္က ယင္း အေျခခံဥပေဒ ကို တျပည္ေထာင္စနစ္ အျဖစ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေရးဆြဲခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံ ထားၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ယင္းအေျခခံဥပေဒ(၁၉၄ရ) သည္ ဖက္ဒရယ္ ဟုတ္မဟုတ္ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ ဟုတ္ မဟုတ္ အခ်ိန္ကုန္ ခံ ကာ ဆက္လက္ ၿပီး အက်ယ္အက်ယ္ အ ျငင္းပြား ေနစရာ မလိုေတာ့ေပ။ တနည္းအားျဖင့္ ယင္းအေျခခံဥပေဒအားျဖင့္ ပင္လံုလမ္း မွစတင္ လမ္းခြဲ ခဲ့ ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ပင္လံုျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲ ပ်က္စီး ေရး လမ္းေၾကာင္း သို႕ စတင္လမ္းလြဲခဲ့သည္မွာ ယင္း၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေၾကာင္း အခုိုင္အမာ သက္ ေသ ထူႏိုင္ပါ သည္။ က်ည္း ေျမာင္းေသးသိမ္ေသာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီတုိ႕က အေပၚယံ အားျဖင့္ ဖက္ဒရယ္ သကာရည္ ကို လိမ္မာပါးနပ္စြာ လူးထား ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ တုိင္းျပည္ကို တျပည္ေထာင္စနစ္ေဘာင္အတြင္းသို႕ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သြတ္သြင္းႏိုင္သည္သာမက သာမန္ျပည္သူမ်ားကို မဆိုထားႏွင့္ ပညာရွင္ အခ်ိဳ႕ကိုပင္ လွည့္ စား ႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံကိုလည္းေသးသိမ္နိမ့္က်ေသာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းႏွင့္ စစ္ဘီလူးတို႕ က်က္စားရာ စစ္တလင္း တစျပင္ အျဖစ္သို႕ က်ဆင္း သက္ေရာက္ ေစခဲ့ သည္။ http://vansangva.com/vansangva-library/#5
ျပည္တြင္းစစ္သမိုင္း၏ အစပိုင္းကာလ – ေရာင္စံုသူပုန္ေခတ္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ(၁၉၄၇) ေခၚ တျပည္ေထာင္စနစ္ အသက္ရွင္သန္ခဲ့သည့္ ၁၉၄ဂ မွ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အၾကား (၁၄) ႏွစ္တာ ကာလ၊ ပါလီမန္ေခတ္ (သို႕မဟုတ္) ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ ဟုအမ်ား နားလည္ၾကေသာ ထိုကာလ အတြင္းတြင္ ျပည္တြင္း စစ္မီး သည္ စတင္ အရွိန္ ရကာ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ(၁၉၄၇) သည္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို မေဆာင္က်ည္းႏိုင္ခဲ့ေပ။ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကိုျပဌာန္း ထား သျဖင့္ လူမ်ိဳး ေပါင္းစံု ေနထို္င္ေသာကြ်န္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံႏွင့္ အံမဝင္ ဂြင္မက်၊ ပင္လံု မူ မ်ား ႏွင့္ဆန္႕က်င္ဖက္ ျဖစ္သည္ကို ရွည္ၾကာေသာ ျပည္တြင္းစစ္သမိုင္း အားျဖင့္ သက္ေသထူႏိုင္ပါသည္။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ေရးထိုးရာတြင္မပါဝင္ခဲ့ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ား တသုတ္ၿပီးတသုတ္ေတာခိုခဲ့ၾကေသာ္လည္း ထိုကနဦးကာလ ျပည္ တြင္း စစ္၏ အစပိုင္း “ေရာင္စံုသူပုန္ေခတ္” တြင္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ကို ေရးထိုးခဲ့ၾကသည့္ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း တို႕သည္ ပင္လံု ျပည္ ေထာင္ စု ႀကီး ကို ယံုၾကည္ေနၾကဆဲ၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးမပ်ိဳကြဲေအာင္ ထိမ္းသိမ္းရမည္ဟုရိုးသားစြာယံုၾကည္ကာ ဦးႏုအစိုးရအား အကာအကြယ္ေပးခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္း စစ္ တြင္ မပါဝင္ခဲ့ၾကေသး ေပ။ တနည္းအားျဖင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အတူ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ ၾက သည့္ ခ်င္း၊ရွမ္း၊ကခ်င္တို႕ အေနႏွင့္ ပင္လံုသေဘာ တူညီခ်က္မ်ား၊ ပင္လံုမူမ်ားရွင္သန္ေနေသးသည္၊ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ)သည္လည္း ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ႏွင့္ အညီေရးဆြဲထား သည္ ဟု ထင္မွတ္မွား ေနၾက ဆဲျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းစစ္ အစပိုင္းကာလတြင္ ကရင္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ကရင္နီ အစရွိသည့္ အမ်ိဳးသားေရး အေျခခံသည့္ တိုင္းရင္း သား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ လူတန္းစားကို အေျခခံ သည့္ ကြန္ျမဴနစ္လက္ဝဲဝါဒီ မ်ားျဖစ္ ၾကေသာ အလံျဖဴ၊ အလံနီ၊ ရဲေဘာ္ျဖဴ စသည့္ လက္နက္ ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား သည္ လည္း ျပည္ေထာင္စု အဝွမ္း လူမ်ိဳး ေပါင္းစံု ျပည္သူတုိ႕အား တစုတစည္းတည္း ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္ ေလာက္ သည့္ ဘံုႏိုင္ငံ ေရး ဦးတည္ခ်က္ မ်ားမရွိခဲ့ ၾကေပ။ တပ္ေပါင္းစုမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း တာရွည္ မခံခဲ့၊ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾကသည္ ကမ်ားသည္။ ဤ သို႕ျဖင့္ ရွည္ၾကာေသာျပည္တြင္းစစ္သမိုင္း တေလ်ာက္ ေရာင္စံု သူပုန္ေခတ္ တြင္စတင္ေတာခိုခဲ့ၾကေသာ အလံျဖဴ၊ အလံနီ၊ ရဲေဘာ္ျဖဴ ႏွင့္ မဆလေခတ္တြင္ ေတာခို ခဲ့ေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၏ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီပါတီတုိ႕သည္ မိမိတို႕ ေၾကညာ ခဲ့ေသာ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ ကိုမေရာက္ပဲ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းခုလတ္တြင္ အခိ်န္အခါႏွင့္ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႕တြင္ ဇတ္သိမ္းသြား ၾကရ ေသာ အထင္ကရ ပါတီအဖြဲ႕ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾက သည္။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ လႊတ္ေတာ္တြင္းလက္ေတြ႕ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမ်ားတြင္ တျပည္ေထာင္စနစ္၏ ခါးသီးမႈမ်ား ကို လက္ေတြ႕ က်က် ခံစားလာ ရသည့္ တုိင္းရင္း သားတို႕သည္ ပင္လံုတြင္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကသည့္ ကုိယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ မ်ားဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရသည့္ အျဖစ္ကို ႏိုင္ငံေရး နည္း အား ျဖင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ စတင္ အေရး ဆိုခဲ့ၾကေသာ္လည္းအရာမေရာက္ခဲ့ေပ။ (Vansangva Library, www.vansangva.com တြင္ရႈရန္။)
တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားတုိ႕ ၏ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္ျခင္း
၁၉၅ဝခု ႏွစ္ တြင္ တရုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္မႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အ ျဖစ္ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္၏ ရွမ္းလူထုအေပၚ လူ႕အခြင့္ အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ မႈ မ်ားေၾကာင့္ ရွမ္းလူထုအတြင္း မေၾကနပ္ခ်က္မ်ား စုျပံဳလာသည့္အၾကား ပင္လံု ကို အေျခခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုကို ႏိုင္ငံေရးနည္း အားျဖင့္ ပါလီမန္ အတြင္းမွ ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ကင္းမဲ့လာသည့္ အဆံုး ၁၉၅ဂ ခုႏွစ္ ေမလ (၂၁) ရက္ေန႕ တြင္ ရွမ္းမ်ိဳးခ်စ္ ေခါင္းေဆာင္ Sao Noi ဦးေဆာင္သည့္ Num Hsük Han ေခၚ ရွမ္းလူငယ္ သံုးက်ိတ္တို႕ မွ ေသနတ္ (ရ) လက္ျဖင့္ ရွမ္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး အ တြက္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္ လွန္ေရး ကိုစတင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရး ထိုး ခဲ့သည့္ ကနဦး ပင္လံုျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕ ဝင္ထဲမွ ရွမ္းအမ်ိဳူးသားတို႕ က လက္နက္စြဲကိုင္ကာ ရွမ္းျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးမ်ား ဆိပ္သုဥ္းေစခဲ့သည့္ တျပည္ေထာင္စနစ္ကို စတင္ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ကခ်င္ အမ်ိဳးသားတုိ႕၏ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္ျခင္း
ကခ်င္ျပည္နယ္ အေနႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ မ်ားဆံုးရႈံးမႈ အေပၚ မေၾကမနပ္ ျဖစ္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက အမ်ား တ ကာ ဝိုင္းဝန္း ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသည့္ၾကားက ဗုဒၶဘာသာ ကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ တရားဝင္ျပဌာန္းခဲ့ျခင္း၊ စီေမာ္၊ေဂၚလံ၊ဂန္ဖန္ အစရွိသည့္ ကခ်င္ ျပည္နယ္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကကန္႕ကြက္သည့္ၾကားမွ တရုတ္ျပည္အား လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ ခဲ့ ျခင္း အစ ရွိ သည့္ ႏိုင္ငံ ေရး အခင္း အက်င္း မ်ား ၏ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ (၅) ရက္ေန႔တြင္ Zau Seng, Zau Tu, Zau Dan အစရွိသည့္ ကခ်င္မ်ိဳးခ်စ္ ညီအစ္ ကို သံုး ဦးမွ ဦး ေဆာင္ကာ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကိုစတင္ခဲ့ျပန္သည္။ ဤသည္မွာ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ကို လက္မွတ္ ေရး ထိုး ခဲ့သည့္ ကနဦး ပင္လံု ျပည္ ေထာင္စုအဖြဲ႕ဝင္ထဲမွ ကခ်င္ အမ်ိဳူးသားတို႕က လက္နက္စြဲကိုင္ကာ ကခ်င္ျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရး မ်ား ဆိပ္သုဥ္း ေစခဲ့ သည့္ တျပည္ေထာင္ စနစ္ကို စတင္ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တျပည္ေထာင္စနစ ္ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ခ်င္း အမ်ိဳးသားတုိ႕၏ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္ျခင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယံုၾကည္ကာ ကနဦးျပည္ေထာင္စုတြင္ ျပည္နယ္ပင္မယူပဲ ခ်င္းဝိေသသတိုင္းအျဖစ္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ပါဝင္ လာ ၿပီး တျပည္ေထာင္စနစ္ ေအာက္ တြင္ မိမိတို႔ ၏ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ကိုဆံုးရံႈးခဲ့သျဖင့္ ပါလီမန္ေခတ္ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွ ခ်င္း ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားက အမ်ိဳးမိ်ဳး အေရးဆို ခဲ့ၾက ေသာ္လည္း အရာမ ေရာက္ခဲ့ေပ။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ တြင္ ခ်င္းမ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ Pu Hrang Nawl (ပါလီမန္ေခတ္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္), Pu Thualzen (ခ်င္းလက္နက္ကိုင္တပ္ရင္း မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္း), Pu Son Kho Pau (ခ်င္းလက္နက္ကိုင္တပ္ရင္းမွ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း), Pu Son Cin Lian (ပါလီမန္ေခတ္ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္), Pu Dam Kho Hau, Pu Pa Cung Nung တို႔ ကဦးေဆာင္၍၄င္း ၁၉ရ၆ ခုႏွစ္ တြင္ Pu Mang Tling (ပါလီမန္ေခတ္ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္), Pu William Sa Lian Zam (ေရတပ္မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္း) တို႔ မွ အသီးသီး ဦးေဆာင္၍၄င္း ခ်င္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး မ်ားကို စတင္ ခဲ့ၾက ေသာ္လည္း ထိုေခတ္ ထိုကာလ ႏိုင္ငံတကာ ႏိုင္ငံေရး၊ ေဒသဆို္င္ရာ ပထဝီ ႏိုင္ငံေရး၊ ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန မ်ား ႏွင့္ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး တို႕ ၏ သေဘာ သဘာဝ အရ အခက္အခဲ ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ေမြးေသ ေတာ္လွန္ေရးမ်ား အျဖစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉ဂဂ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂ဝ) ရက္ေန႔တြင္ ခ်င္းမ်ိဳးခ်စ္ ေခါင္းေဆာင္ Pu Tial Khar မွဦးေဆာင္ကာ ခ်င္းအမ်ိဳးသား တပ္ဦး ကိုတည္ေထာင္ၿပီး ခ်င္းအမ်ိဳးသားတို႔၏ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ကို ျပန္လည္စတင္ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ကို လက္မွတ္ေရး ထိုး ခဲ့သည့္ ကနဦး ပင္လံု ျပည္ ေထာင္စုအဖြဲ႕ဝင္ထဲမွာ ခ်င္းအမ်ိဳူးသားတို႕က လက္နက္စြဲကိုင္ကာ ခ်င္းျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္ အေရးမ်ား ဆိပ္သုဥ္း ေစခဲ့ သည့္ တျပည္ ေထာင္ စနစ္ကို စတင္ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တျပည္ေထာင္စနစ္ကိုဆန္က်င္သည့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳး တုိ႕၏ တပ္ေပါင္းစုမ်ား
လူမ်ိဳးစု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ၏ ၁၉ရ၆ ခုႏွစ္ ေမလ (၁ဝ) ရက္ေန႕ တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ ကခ်င္၊ ကရင္၊ကရင္နီ၊ခ်င္း၊ရွမ္း၊ပအို႕၊လားဟူ၊မြန္၊ပေလာင္၊ဝ၊ရခိုင္ အစရွိသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္း တို႕ပါဝင္သည့္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီတပ္ဦး (National Democratic Front) သည္၄င္း Kachin Independence Organization (KIO), New Mon State Party (NMSP), Shan State Army-North (SSPP /SSA), Karen National Union (KNU), Karenni National Progressive Party (KNPP), Chin National Front (CNF), Lahu Democratic Union (LDU), Arakan National Council (ANC), Pa-Oh National Liberation Organization (PNLO), Ta-ang National Liberation Army (TNLA), Wa National Organization (WNO) တို႔ ပါဝင္ၿပီး ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ (၁၆) ရက္ေန႔ တြင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ United Nationalities Federal Council (UNFC) ေခၚ တပ္ေပါင္းစုတို႕သည္၄င္း တျပည္ေထာင္စနစ္ကိုဆန္႕က်င္ၿပီး ပင္လံုမူ ကို အေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကိုျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ ဘံုႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ တပ္ေပါင္းစုမ်ားျဖစ္သည္။
တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ၿမိဳ႕ျပ ဗမာ ေက်ာင္းသား တုိ႕၏ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္ျခင္း
ထို႕အျပင္ ၁၉ဂဂ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ (၁) ရက္ေန႕တြင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ All Burma Students’ Democratic Front (ABSDF) ေခၚ လက္နက္ကိုင္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ သည္လည္း တျပည္ေထာင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ကာ ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ကိုယ္္တိုင္ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ပင္လံုမူ ကိုအေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကို ဦးတည္ကာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ သည့္ ပထမ ဦးဆံုး ေသာ ဗမာလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ အထက္ပါ တပ္ဦး တို႔တြင္မပါဝင္ေသာ Restoration Council of Shan State (RCSS) ႏွင့္ United Wa State Army (UWSA) တုိ႔သည္လည္း တျပည္ေထာင္စနစ္ကို ဆန္႕က်င္ကာ ပင္လံုကိုအေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ကိုထူေထာင္ ရန္ ဦးတည္ခ်က္ရွိၾကသည္။
တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္၏ သမုိင္းဝင္ ေျခလွမ္းသစ္
တႏိုင္ငံလံုးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ မူၾကမ္းအားအေခ်ာသပ္ေရးဆြဲေရး အတြက္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ႏွင့္ ၂၂ ရက္ေန႕ေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားတြင္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆုိႏိုင္ေရး အတြက္ အေျခခံမူမ်ားကိုညွိႏိႈင္းရာတြင္ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ဖက္မွ အထစ္အေငါ့ ျဖစ္ခဲ့သည့္ “ဖက္ဒရယ္” ဟူေသာ ေဝါဟာရ အသံုးအႏႈံးကို အစိုးရဖက္မွ သေဘာတူကာ “ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ အမ်ိဳးသား တန္းတူေရး ကို အာမခံခ်က္ေပးေသာ ဖက္ဒရယ္စနစ္” ကိုက်င့္သံုးေသာ ျပည္ေထာင္စု ကိုတည္ေဆာက္ရန္ ဖက္ ႏွစ္ဖက္လံုး မွ ညွိႏိႈင္းေရး အဖြဲ႕မ်ားက အေျခခံမူအျဖစ္ ေဘာတူညီမႈရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္း ညွိ ႏိႈင္းေရး အဖြဲ႕မ်ားတြင္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဖက္မွ (တပ္မေတာ္ ကုိယ္္စားလွယ္မ်ား အပါအဝင္) UPWC ေခၚ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖၚေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း ေကာ္မီတီ ဝင္ မ်ား ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားမွ NCCT ေခၚ တႏိုင္ငံ လံုးအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ညိွင္းႏႈိင္းေရးေကာ္မီတီဝင္ မ်ားပါဝင္ၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ရာစုႏွစ္ ထက္ဝက္ေက်ာ္ ကာလ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း က ဖက္ဒရယ္ ကိုခြဲထြက္ေရးမူအျဖစ္ တတိုင္းတျပည္လံုးကို ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ လိမ္ညာမႈိင္းတိုက္ ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႕တပ္မေတာ္သည္ ယင္း ဖက္ဒရယ္ စနစ္ ကို ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ေမလ (၂၁) ရက္ေန႕အဆိုပါေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လက္ခံလာသည္မွာ ပင္လံုျပည္ေထာင္စုႀကီး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး သမိုင္းတြင္ အေရးႀကီး ေသာ သမိုင္း အလွည့္ အေျပာင္းတခုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္အေနႏွင့္ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း ၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ ရုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ပထမ ေျခလွမ္း အျဖစ္ျပည္သူ တရပ္လံုးက ႀကိဳဆိုၾကရေပမည္။
ပင္လံုကိုေျခခံေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး သမိုင္းျမင္ကြင္းက်ယ္။
ဤသည္မွာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မွစကာ ပင္လံု ျပည္ေထာင္စုႀကီး တစတစ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးခဲ့သည္မွ ယေန႕ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ အထိ ႏွစ္ေပါင္း (ရဝ) နီးပါးၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ သမိုင္း ျဖစ္စဥ္ တခုလံုးအေပၚ လႊမ္းျခံဳ ၿပီး ျမင္ကြင္းက်ယ္ ရႈေထာင့္တခု မွ ျမင္ေတြ႕ ရသည့္ တျပည္ေထာင္ စနစ္ကိုဆန္႕က်င္ၾကသည့္ အေရးႀကီးေသာ သမိုင္း မွတ္တိုင္အခ်ိဳ႕တို႕ျဖစ္ေပသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ပင္လံုတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ သံတမန္ နည္းအားျဖင့္ စတင္ အုပ္ျမစ္ခ်ခဲ့သည္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႀကီး သည္ အမွန္တကယ္ တြင္မတည္ရွိေတာ့ပဲ ေပ်ာက္ကြယ္ပ်က္စီး သြားခဲ့ေသာ္လည္း ႏွစ္ေပါင္း ရွည္ၾကာစြာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕၏ အသက္၊ ေသြးေခြ်း ႏွင့္ အသက္ အိုးအိမ္စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာတို႕ကို ရင္းႏွီးေပးဆပ္ကာ၊ ျပန္လည္ေရး ဆြဲခဲ့ရ သည့္ ပင္လံု ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၏သမိုင္းျဖစ္ေပသည္။ ျပည္သူတရပ္လံုးအေနႏွင့္ ပင္လံု ျပည္ေထာင္စု ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး ျဖစ္စဥ္ ကိုမ်က္ေျခမျပတ္သင့္ေပ။ ျပည္သူတို႕လိုလားေတာင္းဆိုေနသည္မွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထိုးရန္ သက္သက္မဟုတ္ပဲ၊ လက္ေတြ႕ စစ္ေျမျပင္ ေရွ႕တန္းမ်ားတြင္ ထိုးစစ္မ်ားရပ္စဲေရး၊ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္ သည့္ ေသနတ္သံ မ်ားရပ္စဲေရးျဖစ္သည္။ တျပည္ေထာင္စနစ္ကို အားလံုးေသာအင္အားစုတို႕မွ ဆန္႕က်င္လာၾကၿပီး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ ေရး ကိုလည္း အားလံုးေသာအင္အားစုတို႕မွ သေဘာတူလက္ခံလာၾကသည့္ ယေန႕ အခ်ိန္အခါတြင္ အဓိပၸါယ္လံုးဝ ကင္းမဲ့ သည့္ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး အား လက္ေတြ႕က်က် အမွန္တကယ္ရပ္စဲေရး သည္ ဗမာအပါအဝင္၊ တပ္မေတာ္သားမ်ားအပါအဝင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတရပ္လံုး ၏ စစ္မွန္ေသာ ဆႏၵ ျဖစ္သည္။
လူမ်ိုဳး ေပါင္းစံုျပည္သူတရပ္လံုး ၏အနာဂတ္ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေစေရးအတြက္ အေကာင္း ဆံုးႏွင့္ တခုတည္းေသာ အေျဖမွာ ပင္လံုဆီသို႕ျပန္လည္ဦးလွည့္ ရန္မွတပါး အျခားေရြးခ်ယ္ စရာ လမ္းမရွိေပ။ ပင္လံုတြင္ ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီးမ်ား (founding fathers မ်ား) မ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့သည့္ လမ္းစဥ္သည္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးႏွင့္တမ်ိဳး ရန္လိုမုန္းထားမႈမ်ား ႀကီးထြားေစမည့္ အၾကမ္းဖက္နည္း၊ စစ္ေရးနည္းျဖင့္ နယ္ေျမမ်ားကို သိမ္းပိုက္ကာ ထူေထာင္ရမည့္ ျပည္ေထာင္စု ၏ မ်ိဳးေစ့ မ်ိဳး အလ်ဥ္းမဟုတ္ခဲ့ေပ။ ဗမာအပါအဝင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕အၾကား “ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ“ တန္းတူ ေသာ၊ လြတ္လပ္ေသာ၊ ဒီမိုကေရစီ အျပည့္ အဝရွိေသာ၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ ရွိေသာ၊ အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳေသာ ပင္လံု ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ မ်ိဳးေစ့ကိုသာ ခ်ထားခဲ့ၾကသည္ ကို သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ား အခိုင္အမာ ရွိေနပါသည္။
ပင္လံု ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ အားျဖင့္ သာလ်င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ ၏ စိတ္ႏွလံုး ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး ခိုင္မာ ေတာင့္တင္း ေသာျပည္ေထာင္စုကို လည္းပင္လံုစိတ္ဓါတ္ အားျဖင့္သာ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။ အတိတ္ ကာလ တေလ်ာက္လံုး ျဖတ္သန္း ခဲ့ၾကရသည့္ပကတိသမိုင္းအေတြ႕အၾကံဳမ်ား အရ အင္အား သံုးကာ နယ္ေျမ စိုးမိုးေရး၊ နယ္ေျမသိမ္းပိုက္ေရး စစ္ေရးလမ္းစဥ္ အားျဖင့္ ခိုင္မာေသာ ျပည္ေထာင္စု ကို တည္ေဆာက္၍ မရႏိုင္ ေၾကာင္း သမိုင္း သခၤန္းစာမ်ားကို အထင္အရွား ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾက ၿပီးျဖစ္သည္။ စစ္ေရးနည္းျဖင့္ ႏိုင္ငံကိုတည္ေဆာက္ျခင္းအားျဖင့္ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ကို အစည္းေျပေစခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုႀကီး၏ အရွည္သျဖင့္ တည္တန္႕ ခိုင္ၿမဲေရး ကိုပါၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ တုိ္င္းျပည္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို လည္း အားအင္ခ်ိနဲ႕ေစခဲ့ သည္ကို မ်က္ဝါး ထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ေန ရၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ သည္လည္း ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ ေစခဲ့သည္ကို သမိုင္းလက္ေတြ႕တြင္ တြင္ဖံုးကြယ္၍မရေသာအမွန္တရား ျဖစ္ေပသည္။
လူမ်ိဳးတမိ်ဳးႏွင့္တမ်ိဳး စစ္အင္အားသံုးကာ ႏိုင္ထက္ စီးနင္း ျပဳက်င့္ သည့္ ဝါဒသည္ ပင္လံု လမ္းစဥ္ ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ ေသာ လမ္းစဥ္ သာျဖစ္ေပသည္။ ပင္လံုကိုေက်ာခိုင္း ျခင္းအားျဖင့္ ဗမာအပါအဝင္ မည္သည့္ လူမ်ိဳူးကို မွ် ေကာင္းက်ိဳး မျပဳႏိုင္ခဲ့ ေၾကာင္း၊ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ အပါအဝင္ မည္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ အက်ိဳးမျပဳခဲ့ေၾကာင္း သမို္င္း အေတြ႕အၾကံဳမ်ား အရ အခိုင္အမာ သက္ေသထူ ခဲ့ ၿပီးျဖစ္သည္။
ပင္လံုႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို အင္အားစုအားလံုးတို႕၏ စုစည္းမႈခြန္အားျဖင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ႏွင့္ အတူ စည္းစည္းလံုးလံုး ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႕။
ပင္လံုႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို အင္အားစုအားလံုးတို႕၏ စုစည္းမႈခြန္အားျဖင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ႏွင့္ အတူ စည္းစည္းလံုးလံုး ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႕။
25 May 2014
No comments:
Post a Comment